การสูญเสียคู่ครองหรือคู่ครองระยะยาว (กลุ่มตัวอย่างมากกว่าครึ่งสูญเสียคู่ครองระยะยาว) เป็นสิ่งที่เห็นได้ชัดเจนและเน้นย้ำถึงความรู้สึกเหงาที่ฝังรากลึกซึ่งเกี่ยวข้องกับการสูญเสียใครสักคนที่ไม่สามารถแทนที่ได้ พอลล่ากล่าวถึงการสูญเสียสามีของเธอว่า เมื่อเขาจากไป ฉันไม่รู้ว่าฉันไปอยู่ที่ไหนแล้ว ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นใครอีกต่อไปเพราะฉันไม่ [อารมณ์เสีย]  คุณเพิ่งมีตัวตน ไปช้อปปิ้งเมื่อคุณต้องการอาหาร ฉันไม่อยากเห็นผู้คน ฉันไม่ได้ไปไหน มีหลักฐานว่าความว่างเปล่าที่ไม่สามารถแทนที่ได้นี้เจ็บปวดเพียงใดสำหรับผู้คน ดักลาส วัย 86 ปี สูญเสียภรรยาไปเมื่อ 5 ปีก่อนจะมาพูดกับเรา เขาพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อถ่ายทอดความรู้สึกของ ความเสียใจ ความสิ้นหวัง – และการสูญเสียความหมายที่แท้จริง – มันสร้างขึ้นสำหรับเขา เขากล่าวว่ามันไม่ได้หยุดยากเลยแม้เวลาจะผ่านไป โดยเสริมว่า พวกเขาบอกว่ามันดีขึ้น มันไม่มีวันดีขึ้น ดักลาสอธิบายว่าเขาไม่เคยหยุดคิดถึงภรรยาของเขาได้อย่างไร มันยากสำหรับคนที่จะเข้าใจหลายครั้ง เขากล่าว ผู้คนยังพูดถึงการเรียนรู้ที่จะอยู่ในโลกอีกครั้งว่ารู้สึกแปลกแยก น่ากลัว และบ่อยครั้งเป็นไปไม่ได้ สำหรับเอมี่ วัย 76 ปี การเรียนรู้วิธีการทำ สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิต อีกครั้งเป็นประสบการณ์ที่โดดเดี่ยวและท้าทาย