ยีนบางตัวที่ควบคุมการสร้างสเปิร์มได้รับการอนุรักษ์ไว้ในวิวัฒนาการจากแมลงวันสู่มนุษย์ ตัวอย่างเช่น ยีน DAZ ซึ่งเข้ารหัสโปรตีนที่ จับกับRNAและอยู่บนโครโมโซม Y จะถูกลบออกไปในผู้ชายที่มีบุตรยากหลายคน ซึ่งหลายคนไม่สามารถสร้างสเปิร์มได้ ยีน Drosophilaสองตัวที่คล้ายคลึงกันกับDAZเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสร้างสเปิร์มในแมลงวัน โปรตีนที่จับกับ RNA มีความสำคัญเป็นพิเศษในการสร้างสเปิร์ม เนื่องจากยีนจำนวนมากที่แสดงออกในสายเลือดของสเปิร์มนั้นควบคุมในระดับของการแปล RNA สเปิร์มมักจะเป็นเซลล์ขนาด เล็กกระทัดรัด ซึ่งเชี่ยวชาญเป็นพิเศษสำหรับภารกิจในการปฏิสนธิกับไข่ ในขณะที่มนุษย์เพศหญิงมีการสร้างเซลล์ไข่ทั้งหมดก่อนคลอด ในเซลล์สืบพันธุ์ใหม่ของเพศชายจะเข้าสู่ระยะไมโอซิสอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ช่วงเวลาของการเจริญพันธุ์ โดย เซลล์อสุจิปฐมภูมิแบบ ดิพลอยด์ แต่ละ เซลล์จะสร้างสเปิร์มที่โตเต็มที่ เดี่ยวเดี่ยวสี่ตัว กระบวนการสร้างความแตกต่าง ของ สเปิร์ม เกิดขึ้นหลังจากไมโอซิสเสร็จสมบูรณ์ ซึ่งต้องใช้เวลา 5 สัปดาห์ในมนุษย์ เนื่องจากสเปิร์มมาโตโกเนียที่สุกเต็มที่และสเปิร์มมาโตไซต์ไม่สามารถ สร้าง ไซโตไคเนซิสได้ อย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม สเปิร์มมาโตโกเนียมรุ่นลูกรุ่นหลังเดี่ยวจะพัฒนาเป็นซิงไซเทียม ขนาดใหญ่. ความแตกต่างของสเปิร์มจึงถูกกำหนดโดยผลิตภัณฑ์จากโครโมโซมของพ่อแม่ทั้งสอง แม้ว่านิวเคลียส แต่ละตัว จะเป็นเดี่ยว ก็ตาม