เต่ารุ่นแรกสุดที่รู้จักมีอายุจนถึง ยุคเพอร์เมียนตอนปลาย(ยุคเพอร์เมียนมีอายุตั้งแต่ 298.9 ล้านถึง 251.9 ล้านปีก่อน) ในขณะที่เต่าที่มีชีวิตนั้นไม่มีฟัน แต่รูปแบบบรรพบุรุษจำนวนมากมีฟัน รูปแบบที่เก่าแก่ที่สุดและดั้งเดิมที่สุดจำนวนมากไม่เพียง แต่ขาดเปลือก แต่ยังขาดพลาสตรอนและกระดองด้วย อย่างไรก็ตาม เต่าในยุคแรก ๆ มีบรรพบุรุษของโครงสร้างเหล่านี้ ยูโนโตซอรัส แอฟริกันนุส เต่าที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จัก มีชีวิตอยู่เมื่อ 260 ล้านปีก่อน ยูโนโตซอรัสถูกฟัน และส่วนกลางของมันมีกระดูกสันหลัง วิวัฒนาการเต่า ส่วนลำตัวยาว เก้าซี่ ซี่โครงหลังรูปตัว T กว้างเก้าคู่ และแกสทราเลียห้าคู่ เรียกรวมกันว่ากระดูกดัดแปลงเหล่านี้อาจทำหน้าที่เป็นโครงสร้างเปลือกชั้นกลางประเภทหนึ่งซึ่งวิวัฒนาการของกระดองและพลาสตรอน (โครงสร้างที่คล้ายกันยังปรากฏใน Pappochelys ซึ่งเป็น สายพันธุ์อายุน้อยกว่าที่มีฟันซึ่งสืบมาจากประมาณ 240 ล้านที่แล้วในช่วง Middle Triassic Epoch ) โครงสร้างที่มีซี่โครงกว้างเหล่านี้น่าจะพัฒนาเพื่อให้รูปแบบแรก ๆ เหล่านี้มีความเสถียรและมีประโยชน์มากขึ้นสำหรับการขุด