แทบไม่มีช่องว่างสำหรับมุมมองทางประวัติศาสตร์ในวรรณกรรมก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงองค์กรย้อนหลังไปถึงทศวรรษปี 1960 และ 1970 ซึ่งส่วนใหญ่หมกมุ่นอยู่กับ การพัฒนาองค์กร  การจัดการ ของการเปลี่ยนแปลง นี่เป็นเพราะไม่เพียงแต่จากความสนใจที่มีอยู่ในขณะนั้นต่อตัวแปรของมนุษย์ในองค์กรเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงการมาถึงของแนวทางระบบเปิดที่นำไปสู่การตระหนักรู้ที่มากขึ้นเกี่ยวกับการพึ่งพาซึ่งกันและกันด้านสิ่งแวดล้อม และทำให้เกิดมุมมองของนักปรับตัวที่ตามมา (Behlül Üsdiken et al, nd ).